- mürettip
- mürettip <-bi> BUCH Setzer m;mürettip hatası Satzfehler m
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
mürettip — is., bi, Ar. murettib 1) Dizgici Eli yüzü karalı, elleri dirseklerine kadar sıvalı mürettipler harıl harıl çalışırlarken arada bana bakıyorlardı. O. Kemal 2) sf., esk. Düzenleyen, hazırlayan, sıraya koyan Birleşik Sözler mürettiphane başmürettip… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dizgici — is. Basımevinde dizgi işiyle uğraşan kimse, mürettip Birleşik Sözler başdizgici … Çağatay Osmanlı Sözlük
dizmen — is. Basımevinde dizgici, mürettip … Çağatay Osmanlı Sözlük